Richard, Joost en Martijn in het peloton
Martijn meldt zich vooraan in het peloton
Rick in de kopgroep
Met al drie wedstrijden in de benen was het afgelopen zaterdag tijd voor onze vierde koers.
Op voorhand was het vooral de wedstrijd van het vraagteken. Na een week met wat virusjes binnen een deel van de ploeg en Martijn die er weer stond na een liesblessure als nasleep uit de Utrecht wedstrijd. Hoe stond iedereen ervoor ?
In de voorbespreking werd er een duidelijk plan gemaakt. Iets minder actief rijden ten opzichte van vorige wedstrijd en kijken hoe iedereen zich gaandeweg voelde.
Het werd een chaotische wedstrijd. Bijna een volmondig afvalrace. Het peloton ging meermaals in een hollen en stilstaan modus. Dit zorgde voor een langerekt peloton van soms ruim 100 meter. De achterdeur stond wagenwijd open.
Joost knalde uit de startblokken en schoof gelijk met een mooi groepje mee. Martijn zat vervolgens bij de eerste grote groep en leek kansrijk om rond te gaan. De kwaliteit van de ijsvloer dacht daar anders over. Een plaatselijke scheur zorgde voor een val. Taai als Martijn is kwam hij weer terug in het peloton.
Met het oog voor de juiste kopgroep zit het wel goed bij Richard. Hij reed een hele tactische koers. Hield zich koest en sprong naar de beslissende groep toe. Helaas liet de fitheid hem in de steek en bleef hij hangen in de o-zo gehate ‘chasse-patatte’.
Ondertussen had Martijn de wedstrijd moeten verlaten vanwege een tweede val wat hem krampverschijnselen opleverde. Ploegleider van dienst, Jaap ving hem op.
Richting de finale ging Rick nog onderuit. Het lukte hem nog sterk alleen terug te keren in het peloton. Daar pikte hij Richard op om samen te schuiven voor de eindsprint.
De koers zit weer in de benen. Met de positieve punten gaan wij volgende week richting Hoorn. Met een fit viertal gaan we daar weer vol voor een nieuwe kans.
Joost initieert een kopgroep