Kardinge in Groningen staat bekend om zijn ijskoude omstandigheden. Normaal gesproken worden hier de eerste Weissensee temperaturen gemeten, maar zaterdag avond was het een extentie van het tropische zwembad ernaast. Eline en Myrthe hadden weinig nodig om warm te draaien. Onze ploeg was deze avond incompleet, Doke kon door een goeie verkoudheid niet deelnemen, Demi was, terecht, aan het mountainbiken in de zon.
Eline en Myrthe leden ook aan het oktobervirus, dus moesten kijken waar vandaag het schip zou stranden. Myrthe werkte in op de fiets, Eline zigzaggend door het publiek.
Eenmaal in pak gehezen en schaatsen aan de voeten, werd er gewacht om het ijs te betreden. Men nam zijn tijd met de preparatie, dus werd de zomer doorgenomen met verschillende andere ploegen en hier en daar een geintje gemaakt.
Gelukkig mochten we nog wel even inrijden en het uitgetrapte ijs testen. De benen voelden goed, de longen wat minder. Het intropraatje van de scheids was, zoals traditie betaamd, niks van te verstaan, waardoor er verwarring ontstond, waren het 1 of 2 loze rondes? Een twijfelachtig peloton ging van start, conclusie, het was er toch maar 1.
Myrthe kreeg als opdracht mee goed vooraan te koersen, en de focus te houden bij positionering op het einde. Eline moest in het begin van de koers actief meedoen en hiermee proberen een kopgroep mee te pakken. Na een paar pogingen en een gat naar een groep te hebben dichtgereden (achteraf duurde dit langer dan verwacht, en nam ze het hele peloton mee), werd geconcludeerd dat de virussen het lichaam nog niet hadden verlaten en werd er besloten iets in te houden voor de finale.
Halverwege de koers was het tempo hoog en hadden 3 meiden zich los gemaakt van het peloton, zij reden met een zeer verdienstelijk tempo door en de samenwerking was goed, waardoor zij bij ronde 8 voor het eind aansloten bij het peloton. Helaas is dit door een deel van het peloton onopgemerkt gebleven en was de notie dat het peloton zou afsprinten op 6 bij team Arktika ontschoten. Eline was al een paar ronden aan het opschuiven, maar had nog 5 ronden extra verwacht dit klusje te klaren. Helaas startte de sprint eerder en werden Eline en Myrthe respectievelijk 28ste en 38ste in deze sprint.
Leermoment voor de volgende keer! Jaap heeft zijn best gedaan ons vanaf de zijlijn de gang van de koers duidelijk te maken. Helaas verdronken deze aanwijzingen in de chaos van de laatste rondes, wat geen excuus is om het de volgende keer wel goed te doen. Hier gaan we aan werken! Tot de volgende!