NK marathon 1 januari 2022, Alkmaar
Positioneren kan je leren (v)
Door: Eline
Zaterdag 1 januari was de eerste dag dat er van het topdivisie niveau geproefd kon worden!
Normaal wordt het NK gesplitst in Neo senioren en Senioren, ditmaal ging die eerste categorie niet door. Echter werden er 10 neo’s toegevoegd.
Er stonden met deze toevoeging toch 83 meiden aan de start. Hierbij plaatste ik mezelf achter Irene Schouten, want die moet je in de gaten houden! Bij de start ging het niet gelijk los, hoewel positioneren gelijk al pittig werd.
Ik had mij van tevoren voorgenomen om in de voorste 1/3e van het peloton te rijden, dit vergt agressief rijgedrag en je moet duidelijk je plek opeisen. De roulatie in het peloton was groot en ik moest dus continue opnieuw naar voren rijden, waardoor ik veel extra meters buitenom maakte in het begin, hierdoor bleef ik wel uit het gedrang, er gingen in het begin al wat meiden onderuit. Terugkijkend ging het in deze fase al best hard, want er werden al 30ers geklokt, maar ik kon goed meekomen.
Toen ik mij klaarmaakte om weer naar voren te rijden barstte echter de hel los. Het peloton trok op een lint, zo’n 10 ronden lang werd er hard gereden. Er ontstonden snel gaten. Ik zat helaas niet goed op dit moment, mijn groepje reed als een van de laatste en kon het tempo niet aan. Mijn benen waren eerst nog vol van de lange versnelling, maar na een paar ronden ging het weer. We hadden echter een groot gat met het peloton, wat dichtgereden moest worden. Voorin de groep was er geen initiatief, iedereen keek naar elkaar. Toen ben ik van achter naar voren gereden om de groep een aantal ronden te trekken, toen ik afgaf werd er niet overgenomen en viel de boel weer stil. Ondertussen waren we zo’n 15 rondes verder na de breuk en kwam er een kopgroep onze kant op. Deze haalden ons buitenom in, waarna het peloton een aantal ronden later volgde. De regels dwongen ons toen te stoppen, waardoor mijn NK naar 40 ronden tot zijn einde kwam.
Achteraf gezien dus niet de beste gepositionering, als je voorin het peloton zit kan je zo’n versnelling beter lijden, een goede les voor (hopelijk) de volgende keer! Ik vond het prachtig om met dit geweld mee te doen, en de dames hebben er een zware wedstrijd van gemaakt. In de uitslag was ik de 6e belofte rijdster en 46ste over het algemeen, van de 83 deelneemsters is het een prima debuut. Een kopgroep ging uiteindelijk rond met zo’n 10 meiden die reden voor de winst. Irene Schouten werd aan vele kanten dwarsgezeten, een aantal rijdsters probeerden op het laatst nog weg te rijden, onder andere Roza Blokker die meelifte met pelotonsprint, wat een mooi gevecht opleverde. Uiteindelijk heeft Schouten veel werk moeten verzetten om alle weg-rijdsters terug te krijgen, om het daarna af te maken in de sprint. Mooi spel!
.
Op slecht ijs kan je ook hard schaatsen (m)
Door de laatste maatregelen hadden we te maken met een flink opgeschoonde kalender en helaas dus minder wedstrijden dan normaal. Desondanks is het mij gelukt om een van mijn belangrijkste doelen van het seizoen te behalen en me te plaatsen voor het NK in Alkmaar! Dit betekende een aantal dingen: een rustig oud en nieuw en een debuut bij de A’s en op de nationale televisie.
Waar vorig weekend nog een natuurijswedstrijd werd verreden in Noordlaren was het nu maar liefst 14 graden. Een garantie voor zwaar ijs. Een extra element wat de wedstrijd zwaar zou maken was dat de wind hard in de half open baan waaide waardoor we constant wind tegen zouden hebben.
Om 17:30 ging de wedstrijd van start met 69 deelnemers. In de eerste paar rondes was het aftasten en een plek vinden in het peloton. Al snel werd het tempo opgevoerd en werden ondanks de wind en het snel wit uitslaande ijs de rondjes 29 aan elkaar geregen.
Tijdens de wedstrijd wisselde de tempoversnellingen elkaar af en was er weinig tijd om er tussendoor van te herstellen.
Na 40 rondes begon de energie steeds verder op te raken en het naar voren rijden en het herstellen van de tempoversnellingen ging steeds lastiger. Er begonnen gaten te vallen in het peloton en eerlijk gezegd kon ik zelf ook niet meer bijblijven. Er ontstond een klein groepje van beloftenrijders die net als ik het tempo niet meer konden volgen. Na 57 ronden koersen was de energie echt op en moest ik helaas de wedstrijd verlaten. Vlak daarna werd de rest van deze groep ingehaald door het voorste van verschillende kleinere groepen die het peloton vormden en was het exit voor de meeste beloften.
Ondanks dat voor mij de wedstrijd maar 57 rondes duurde ben ik tevreden met hoe ver ik ben gekomen. Het tempo lag hoog en de omstandigheden waren zwaar. Op naar de volgende!